|
Staan om iets van half acht op. Doen
kalm aan. Eerst maar even ontbijten... Is alleen brood met verschillende,
moeilijk thuis te brengen, soorten jam. Jan geniet van het brood met gluten
en hoopt maar dat het niet al teveel uitwerking zal gaan hebben...
|
|
|
|
We doen een kort
bezoek aan het strand. Het is laag water en we kunnen zo veel mooie zeesterren
in het water zien liggen.
|
|
|
|
|
|
We gaan een heuvel
op lopen. Er zijn verschillende routes vanaf onze accommodatie en hebben
zelfs een kaartje meegekregen. Wel volledig in het Frans natuurlijk, net
zoals de bordjes langs de route. We hebben wel een mooi uitzicht over
de baaien rond de noordpunt van Nieuw Caledonië.
|
|
|
|
|
|
|
Er schijnt hier ook
een lagune te zijn maar waar die precies is is onze niet duidelijk. Iets
verder op de route zien we wel wilde paarden.
|
|
|
|
|
We zijn van plan langs
het strand terug te lopen, maar bij zee aangekomen is het water al te
ver gestegen om nog handig langs de mangroves te lopen...
Terug dan dus maar.
Doen nog wel een variatie op de route, maar komen uiteindelijk weer
aan boven op een heuvel waar we al eerder bovenop gestaan hebben...
|
|
Nemen kortste route
terug en zijn dan om een uur of twaalf weer terug. Eerst douchen...
Dan lunch en daarna een schoonheidsslaapje.
|
|
|
Als we weer een beetje bijgekomen
zijn gaan we naar het strand.
|
|
|
|
Jan wil alleen maar wat
in de zon liggen, maar Jeannette wil nog snorkelen. Het water is nogal troebel
en veel meer dan zeesterren en zeekomkommers valt er niet te zien. Althans...
zo lijkt het. Opeens vliegt er een pijlstaartrog voor haar door het water!
Hij is vrij vlot verdwenen, maar dat vindt Jeannette ook weer niet zo erg,
want het dramatische einde van Steve Irwin staat haar nog helder voor de
geest... |
 |
We lezen nog wat op
de kamer in afwachting van diner.
Gaan wat eerder naar
het restaurant om eerst nog een drankje te nuttigen met het uiteindelijke
doel dit verhaal wat makkelijker op te kunnen schrijven. Dit lukt...
|
|
Met het diner zitten
we wederom aan een lange tafel met andere hotelgasten.
Lijkt erop dat we de
enige niet-Frans-sprekenden zijn.
|
|
|
Althans, als de fles wijn op tafel
staat vraagt de meneer aan de andere kant van de tafel in goed Engels
of we ook wijn willen en wat voor taal we spreken. De meneer is een
gepensioneerde röntgenspecialist uit Normandië en hij spreekt Engels
met bijna geen Frans accent!
|
|
Ook de dame naast Jeannette
blijkt wat Engels te kunnen en zo hebben we toch wat aanspraak.
|
|
|
Het diner is zwijn,
in zijn geheel ge-bbq-ed boven een open vuur vlak bij het strand.
|
|
Om half elf zijn we
zo'n beetje de laatste gasten aan tafel en gaan wij ook maar eens naar
onze bungalow.
|
|
